Vraagt u zich ook wel eens af?
Wie de grootte van velletjes wc-papier heeft bepaald?
Ikzelf gebruik er nooit maar één. Zelfs niet om m’n neus in te snuiten. Minstens 2 heb ik er nodig per keer.
Het maakt ook niet uit waar je bent, overal zitten dezelfde nare kleine velletjes op de rol. Lastig is het ook. Soms is de perforatie zo slecht dat je met geen mogelijkheid 2 velletjes kunt afscheuren. Maar meestal zijn ze zo goed geperforeerd dat je bij de minste aanraking al een velletje in je hand hebt.
En je moet ook altijd van te voren bepalen wat de kwaliteit is van het papier. Als het heel dun is, heb je meer velletjes nodig. En als het heel dik en zacht is, wordt het echt moeilijk: is het dan ook wel stevig? Kun je dan zuinig met 2 velletjes toe, of moet je er toch maar meer afscheuren.
Maar hoe dan ook, altijd tenminste twee. Ik wel. En dan vraag ik me af waarom die velletjes niet gewoon twee keer zo groot zijn. Volgens mij moet dat ook in het fabricage proces schelen. Hoef je minder vaker die stansmachine in die rollen te laten hakken.
Of zou het uiteindelijk goedkoper zijn, op al die miljoenen rollen, als je er meer gaatjes in maakt en zo minder papier gebruikt?
Geef mij maar die toiletten in de vaak wat betere restaurants, waar zo’n kastje aan de muur zit waar je van die royale, zachte, tissues uit kunt trekken. Dat is tenminste een fatsoenlijk formaat, van behoorlijke kwaliteit. Heel wat beter dan die grote rollen kantoorpapier, waarvan het einde altijd verdwenen is in de houder en je nooit weet of je de rol vooruit of achteruit moet draaien om het eind te pakken te krijgen. En die zo’n geweldig kabaal maken als je de rol laat draaien. Kan iedere andere bezoeker horen hoeveel papier je gebruikt.
Ik moet er ook niet te lang zitten, want dan denk ik te veel.
september 1998